jestem oskarżony w sprawie z art 287§2kk zarzutów jest sporo, nie znając dobrze prawa i swoich praw nie złożyłem wniosku o dobrowolne poddanie się karze, sprawa z prokuratury trafiła już do sądu, (ale dopiero niedawno więc jeszcze tam trochę poleży), czy mogę jeszcze teraz złożyć taki wniosek, czy ma to sens, czy lepiej poczekać na sprawę. Jeżeli ma to sens to jak powinien wyglądać taki wniosek i jaką karę sobie zaproponować.

Szanowny panie,
Art. 287 opisuje w § 1 podstawowy typ przestępstwa oszustwa komputerowego. Przepis ten w § 2 statuuje wypadek mniejszej wagi.
Przepis art. 287 chroni dwa dobra prawne. Zasadniczym przedmiotem ochrony przestępstwa określonego w art. 287 jest mienie. Wynika to z faktu umieszczenia tego przepisu w rozdziale przestępstw przeciwko mieniu. Przy czym z uwagi na kształt znamion tego przestępstwa oraz ustawowy kontekst pojęcie to należy rozumieć jako zbiorczą nazwę dla wszelkich praw majątkowych, których potwierdzeniem (dowodem istnienia) jest odpowiedni zapis w systemie gromadzącym, przetwarzającym lub przesyłającym automatycznie dane lub zapis na komputerowym nośniku informacji albo mienie, z którym związany jest taki zapis. Przestępstwo to chroni więc przed wszelkimi działaniami oszukańczymi własność lub inne prawa rzeczowe albo obligacyjne do mienia, wyrażone w postaci zapisu na odpowiednim nośniku informacji.

Zachowanie sprawcy realizującego znamiona przestępstwa oszustwa komputerowego może przybierać różne formy wyliczone w tym przepisie i polegać na: wpływaniu na automatyczne przetwarzanie informacji, wpływaniu na automatyczne gromadzenie informacji, wpływaniu na automatyczne przesyłanie informacji, zmienianiu zapisów na komputerowym nośniku informacji, usuwaniu zapisów z komputerowego nośnika informacji albo na wprowadzaniu nowych zapisów na komputerowy nośnik informacji. Wyliczenie sposobów zachowania sprawcy zawarte w art. 287 § 1 ma charakter wyliczenia taksatywnego, co oznacza, iż poza wyraźnie wymienionymi w znamionach formami zachowania, przestępstwo oszustwa komputerowego nie może być popełnione przez jakiekolwiek inne, nie opisane w tym typie czynu zabronionego, zachowanie.

Przedmiotem czynności wykonawczej przestępstwa opisanego w art. 287 jest urządzenie lub system, w którym są przetwarzane lub gromadzone informacje, urządzenie służące do przesyłania informacji lub komputerowy nośnik informacji.
Przez mienie rozumieć należy wszelkie prawa majątkowe, określające całokształt sytuacji majątkowej jakiegoś podmiotu, które zostały zapisane na komputerowym nośniku informacji i w toku normalnego funkcjonowania podlegają przetwarzaniu, gromadzeniu, przesyłaniu itp.
Przestępstwo oszustwa komputerowego jest przestępstwem umyślnym, należącym do kategorii tzw. przestępstw kierunkowych. Ustawa wymaga bowiem, aby zachowanie się sprawcy ukierunkowane było na określony cel, którym jest albo osiągnięcie korzyści majątkowej albo wyrządzenie szkody innej osobie, której praw majątkowych dotyczą zakodowane w odpowiedni sposób informacje.
Działanie w celu wyrządzenia innej osobie szkody nie jest tożsame z działaniem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Możliwe są sytuacje, w których zachowanie sprawcy podejmowane w celu wyrządzenia innej osobie szkody będzie połączone z celem osiągnięcia korzyści majątkowej, oraz przypadki, w których celowi wyrządzenia innej osobie szkody nie będzie towarzyszył cel osiągnięcia korzyści majątkowej.

Przez szkodę w rozumieniu znamion przestępstwa określonego art. 287 § 1 rozumieć należy szkodę majątkową, a więc uszczerbek w majątku albo utracone korzyści.

Przestępstwo oszustwa komputerowego jest występkiem zagrożonym karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Możliwe jest orzeczenie zamiast przewidzianej za to przestępstwo kary pozbawienia wolności grzywny albo kary ograniczenia wolności, jeżeli spełnione są przesłanki określone w art. 58 § 3.
Z uwagi na fakt działania sprawcy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, skazując sprawcę na karę pozbawienia wolności sąd może na podstawie art. 33 § 2 orzec grzywnę, obok wymierzonej kary pozbawienia wolności.
W przypadku złożenia odpowiedniego wniosku przez pokrzywdzonego lub inną uprawnioną osobę, sąd zobligowany jest w przypadku skazania za przestępstwo oszustwa komputerowego do orzeczenia obowiązku naprawienia w całości lub w części szkody wyrządzonej przestępstwem (art. 46 § 1).

Możliwe jest nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpienie od jej wymierzenia w razie spełnienia przesłanek określonych w art. 295 § 1, oraz nadzwyczajne złagodzenie kary w przypadku spełnienia przesłanek z art. 295 § 2.
Możliwe jest warunkowe umorzenie postępowania karnego, jeśli spełnione zostaną przesłanki określone w art. 66 § 1 i 3.
Kodeks określa przesłankę łagodniejszego wymiaru kary, gdy oszustwo komputerowe przyjmuje postać wypadku mniejszej wagi. Tak też ma to miejsce w pana przypadku i zarzucono panu art. 287 §2, czyli wypadek mniejszej wagi. Wypadek mniejszej wagi zagrożony jest grzywną, karą ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
W razie przyjęcia wypadku mniejszej wagi możliwe jest odstąpienie od wymiaru kary, jeśli spełnione są przesłanki określone w art. 59 kk. Możliwe jest również nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpienie od jej wymierzenia w razie spełnienia przesłanek opisanych w art. 295 § 1 lub nadzwyczajne złagodzenie kary w razie spełnienia przesłanek z art. 295 § 2.
Możliwe jest także warunkowe umorzenie postępowania (art. 66 kk).

Reasumując – najlepiej aby naprawił pan wyrządzoną szkodę w całości – bo to ma wówczas duże przełożenie na rozmiar orzekanej kary. Jeżeli nie był pan uprzednio karany to w ogóle doradzałbym, aby Pan złożył w trybie art. 387 kodeksu postępowania karnego wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy. Tutaj już nie ma takiej możliwości jaka była u prokuratora w trybie art. 335 kpk, gdy mógł pan zanim negocjować wysokość kary w zamian za przyznanie się do popełnienia czynu. Można oczywiście zaproponować sądowi na ile pan chciałby być skazany.

Ja jednak z racji faktu, iż zapewne nie chciałby Pan widnieć w Krajowym Rejestrze Karnym jako osoba skazana doradzam, aby wnioskować o Warunkowe umorzenie postępowania na podst. Art. 66 kk. Warunkiem jest to że nie był pan uprzednio karany za przestępstwo umyślne. Niestety nie można połączyć art. 387 kpk z art. 66 kk (czyli aby złożył Pan wniosek o skazanie bez rozprawy i aby na skutek tego wniosku sąd warunkowo umorzył postępowanie).
Wynika to z postanowienia SN:
„Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Karna z dnia 17 maja 2000 r., I KZP 7/2000
LexPolonica nr 345264, Biuletyn Sądu Najwyższego 2000/5 str. 17, Jurysta 2000/6 str. 25

„W trybie przewidzianym w art. 387 kpk dopuszczalne jest tylko wydanie wyroku skazującego, a nie wyroku warunkowo umarzającego postępowanie karne.