Wielu pracowników doświadcza w miejscu pracy terroru psychicznego polegającego na zastraszaniu, poniżaniu, stałym krytykowaniu, powierzaniu prac poniżej lub powyżej kwalifikacji, sytuacji w których przełożony reaguje niekontrolowanymi napadami złości, używa wulgaryzmów, lży i poniża pracowników. Takie sytuacje nie mogą być traktowane jako specyfika zarządzania firmą, ale stanowią mobbing. Mobbing nie jest zdarzeniem jednorazowym, lecz jest procesem rozgrywającym się w czasie, systematycznie i ma na celu poniżenie pracownika. Mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.
Co można zrobić?
Należy poinformować pracodawcę, iż np. kadra zarządzająca firmą stosuje mobbing. Zgodnie z „art. 943. § 1. Pracodawca jest obowiązany przeciwdziałać mobbingowi.
Pracownik może prosić o pomoc związki zawodowe, stowarzyszenia i organizacje a także inspekcję pracy. Nie należy się obawiać sankcji związanych z zawiadomieniem instytucji o sytuacji panującej w miejscu pracy.
W związku z zastrzeżeniem z art. 24. ust. 3 pkt 2 Ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy można nie wyrazić zgody na ujawnienie informacji, że kontrola przeprowadzana jest ze skargi konkretnego pracownika.
W Sądzie
§ 3. Pracownik, u którego mobbing wywołał rozstrój zdrowia, może dochodzić od pracodawcy odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.
§ 4. Pracownik, który wskutek mobbingu rozwiązał umowę o pracę, ma prawo dochodzić od pracodawcy odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie odrębnych przepisów.
Z mobbingiem wiąże się problem dowodowy, ponieważ najczęściej do omawianych zachowań dochodzi w sytuacji sam na sam lub pozostali uczestnicy zdań utrzymują zmowę milczenia obawiając się nasilenia mobinngu lub utraty pracy. Pracownik powinien zbierać wiec dowody świadczące o mobingu np. nagrywać rozmowy, prosić o wydawanie poleceń na piśmie czy zbierać dokumentację medyczną potwierdzającą, iż przyczyną rozstroju organizmu jest permanentny stres i napięcie w pracy. O mobbingu, trzeba głośno mówić w miejscu pracy, że współpracownikami, z przełożonym, kadrowcem. Należy zadbać, aby o sprawie dowiedziało się możliwie jak najwięcej ludzi w zakładzie pracy. Dzięki za wszystko temu uzyskujemy świadków, koniecznych przy ewentualnym procesie. Na uwagę zasługuje fakt, iż nie należy sugerować się stwierdzeniami kolegów i koleżanek, którzy kategorycznie odmawiają świadczenia przed Sądem. Zgodnie z procedurą osoba nie może odmówić zeznawania przed Sądem, tak postawa naraża ja na odpowiedzialność. Dowodami mobbingu mogą być też zaświadczenia wydane przez stowarzyszenia antymobbingowe, które mogą potwierdzić, że dana osoba uczestniczyła w spotkaniach organizowanych przez nie, przedstawiała swój problem, oceniony przez ekspertów stowarzyszenia jako mobbing.
Więcej szczegółowych informacji udzieli ekspert BIURA PRAWNEGO