Dopuszczenie dowodu zasadniczo nie wymaga wydania postanowienia, lecz wystarczająca jest decyzja w postaci zarządzenia. Wyjątkowo, wydania postanowienia wymaga dopuszczenia dowodu z biegłych (art. 194 kpk), nawet wtedy, gdy jest to wynikiem uwzględnienia wniosku dowodowego strony. Postanowienie o dopuszczeniu dowodu z biegłych nie musi być – co do zasady – uzasadniane (art. 98 par. 3 kpk), w postanowieniu tym należy jednak zawrzeć elementy wymienione w art. 194 kpk. 
Zarządzenie o dopuszczeniu dowodu nie podlega zaskarżeniu (art. 459 par. 1 w zw. z art. 466 par. 1 kpk), nie musi być także uzasadniane (art. 98 par. 3 kpk). Wyjątkowo - zgodnie z art. 203 par. 4 kpk zaskarżeniu podlega natomiast postanowienie o umieszczeniu oskarżonego na obserwacji w zakładzie leczniczym na wniosek biegłych psychiatrów (art. 203 par. 3 kpk) oraz przedłużenie terminu obserwacji (art. 203 par. 3 kpk). W związku z tym postanowienie to musi uzasadnione (art. 98 par. 3 in fine kpk)
Oddalenie wniosku dowodowego wymaga wydania postanowienia (musi być ono uzasadnione – art. 94 par. 1 pkt 5 kpk). Może to być przed rozprawą albo na rozprawie. Na postanowienie o oddaleniu wniosku dowodowego nie przysługuje zażalenie, niezależnie od tego czy zapadło w postępowaniu przygotowawczym, czy też w postępowaniu sądowym
(art. 459 par. 1 kpk). Wolno jednak podnosić zarzut obrazy komentowanego przepisu w apelacji od wyroku zapadłego po przeprowadzeniu postępowania, w toku którego wniosek dowodowy oddalono (art. 447 par. 3 kpk).

Przesłanki oddalenia wniosku dowodowego (art. 170 kpk):

1) przeprowadzenie dowodu jest niedopuszczalne. Związane jest to z zakazami dowodzenia i zakazami dowodowymi. Zakazy dowodzenia – dotyczą określonej tezy dowodowej, tzn. wchodzą w rachubę wówczas, gdy danej tezy w ogóle nie wolno dowodzić (np. przebiegu narady sędziowskiej – 108 par. 1 kpk, także art. 199 kpk). Zakazy dowodowe – dotyczą określonego źródła dowodowego lub określonego środka dowodowego, natomiast sama okoliczność jest możliwa do udowodnienia. Dzielą się na zakazy o charakterze bezwzględnym (np. art. 178 kpk) oraz o charakterze względnym (np. art. 180 lub art. 581 kpk). Niedopuszczalność przeprowadzenia dowodu może być podstawą oddalenia wniosku dowodowego także wtedy, gdy autor wniosku domaga się przeprowadzenia go za pomocą określonej metody, którą prawo uznaje za zakazaną (np. gdy oskarżony domaga się przesłuchania go za pomocą wariografu – art. 171 kpk)

2) okoliczność, która ma być udowodniona, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy albo jest już udowodniona zgodnie z twierdzeniem wnioskodawcy. Ta pierwsza podstawa powinna być stosowana wyjątkowo. W wypadku tej podstawy, konieczne jest dokonanie oceny wartości dowodu zanim zostanie on przeprowadzony. Jest to możliwe, gdy teza dowodowa dotyczy okoliczności całkowicie ubocznej i niemającej żadnego związku z czynem oskarżonego, a więc pozbawionej – w konsekwencji – wpływu na treść rozstrzygnięcia. Druga podstawa – de facto oddalając z tej przyczyny wniosek dowodowy, sąd uzewnętrznia swój pogląd co do istnienia lub nieistnienia danej okoliczności albo co do przebiegu określonego fragmentu zdarzenia, zanim zakończone zostanie postępowanie dowodowe i zanim zostaną stworzone warunki dla kompleksowej oceny wszystkich przeprowadzonych w sprawie dowodów. Nie jest dopuszczalne oddalenie wniosku dowodowego z tej przyczyny, że sąd uznaje dowód za niewiarygodny (słusznie SN stwierdza, że następuje obraza przedmiotowego przepisu, gdyż niedopuszczalna jest finalna ocena dowodu przed jego przeprowadzeniem).

3) dowód jest nieprzydatny do stwierdzenia danej okoliczności. Wymaga to skonfrontowania oznaczenia dowodu we wniosku dowodowym (wnioskowanego dowodu) oraz okoliczności, która ma być udowodniona (tezy dowodowej). Konfrontacja ta musi wykazywać, iż niepodobieństwem jest ustalenie danej okoliczności za pomocą wskazanego dowodu.

4) dowodu nie da się przeprowadzić. Przepis odwołuje się do fizycznej możliwości dowodzenia za pomocą wskazanego dowodu (zawnioskowano np. przesłuchanie osoby zmarłej)

5) wniosek dowodowy w sposób oczywisty zmierza do przedłużenia postępowania. Przeciwdziałanie paraliżowaniu postępowania dowodowego przez strony. Trzeba ustalić, iż intencją wnioskodawcy jest przedłużenie postępowania oraz że intencja ta jest oczywista. Może to nastąpić także wówczas, gdy dotychczasowe dowody wykazały przeciwieństwo tego, co wnioskodawca zamierza udowodnić.

§ 2. Nie można oddalić wniosku dowodowego na tej podstawie, że dotychczasowe dowody wykazały przeciwieństwo tego, co wnioskodawca zamierza udowodnić.
§ 3. Oddalenie wniosku dowodowego następuje w formie postanowienia.
§ 4. Oddalenie wniosku dowodowego nie stoi na przeszkodzie późniejszemu dopuszczeniu dowodu, chociażby nie ujawniły się nowe okoliczności.